We namen afscheid van Monah
In maart 2018 ging Mozaïek de uitdaging aan een gespecialiseerde werking op te starten ten behoeve van mensen met een niet-aangeboren hersenletsel. Er werd toen een autonome afdeling in het leven geroepen : Monah.
Van bij de start was het reeds duidelijk dat er absoluut een financiële ondersteuning diende te komen voor mensen die als slachtoffer van een opgedoken hersenletsel, na de periode van eerste revalidatie geen verdere therapeutische zorgverlening konden genieten.
Mozaïek had de hoop en ook de verwachting dat deze middelen vanuit de overheid zouden worden toegekend. Uit diverse hoeken kwamen signalen dat dit er zat aan te komen op korte termijn. Helaas bleek deze verwachting een beetje ijdele hoop.
Op dinsdag 21 december sloten we met spijt door een gebrek aan gepaste financiering noodgedwongen de deuren van Monah.
Ondanks deze stopzetting blikken we met trots terug op een periode van kwalitatieve zorgverlening voor de aangesloten deelnemers. Nooit hebben we de nood, kracht en zinvolheid van Monah in vraag gesteld. Een punt moeten zetten achter dit waardevol project is dan ook een moeilijke en pijnlijke beslissing, zeker voor de deelnemers en hun netwerk.
Vanzelfsprekend laten wij onze deelnemers niet vallen, ze blijven ook welkom op Mozaïek. Wij verzorgen voor hen ook enkele terugkommomenten. Wij blijven ijveren dat er op termijn toch een structurele ondersteuningsvorm mag worden toegekend aan deze doelgroep.
Mozaïek wil er in het bijzonder zijn voor kwetsbare mensen in de samenleving.