Wat een vreemde tijd. Coronatijd !
“Blijf op afstand. Was je handen. Geen knuffel meer”.
Begrijpe wie kan, maar we moeten dit zeggen om het virus een halt toe te roepen.
Voor ons, volwassen ‘normale’ mensen is deze abnormale toestand al zo onwezenlijk.
Hoe moeilijk moet het voor onze gasten niet zijn !
Mozaïek, als warme gemeenschap,
is het vangnet voor diegenen die thuis niet terecht kunnen.
Grote bewondering voor begeleiders, teamverantwoordelijken en directie om hen door deze moeilijke periode te gidsen.
Woord en daad… woorden zijn nodig om te verklaren…
daden doen jullie. Dag in dag uit…
Heel fijn zijn de telefoontjes van de begeleiders die de mensen thuis eens opbellen.
“Hoe gaat het ? Kunnen jullie het nog aan ? Hoe is het met je zoon/dochter/broer/zus ?”
We krijgen steun via de woorden en de vragen. We voelen ons minder alleen.
We voelen ons minder in isolatie… maar verbonden met Mozaïek.
Tot we mekaar weer mogen handen schudden, knuffelen, schouderklopjes geven.
Houd moed… alles komt goed !
Ivan Van Praet
Voorzitter gebruikersraad
